Σαλτικόφ, Μιχαήλ (Mikhail Evgrafovich Saltykov, Σπας-Ουγκόλ, Τβερ 1826 – Αγία Πετρούπολη 1889). Ρώσος συγγραφέας, ο οποίος ήταν περισσότερο γνωστός με το λογοτεχνικό ψευδώνυμο Ν. Στσεντρίν. Καταγόταν από πλούσια οικογένεια γαιοκτημόνων. Σπούδασε στη Μόσχα και στο Τσάρσκογιε Σέλο και στη συνέχεια υπηρέτησε ως δημόσιος υπάλληλος (1844-62). Το 1848 εξέδωσε ένα μυθιστόρημα (Μια μπερδεμένη υπόθεση) και κάποια διηγήματα. Τον ίδιο χρόνο, θεωρήθηκε ύποπτος εξαιτίας των σοσιαλιστικών του ιδεών και εκτοπίστηκε από το τσαρικό καθεστώς στη Βιάτκα, όπου έμεινε έως το 1855. Την ενεργό συμμετοχή του στο δημοκρατικό επαναστατικό κίνημα επιβεβαιώνει και η συνεργασία του με τα ριζοσπαστικά έντυπα Ο σύγχρονος και Χρονικά της πατρίδας, του οποίου ήταν μάλιστα διευθυντής. Το 1857 εκδόθηκαν τα Επαρχιακά σκίτσα, τα οποία τον έκαναν διάσημο. 
Ο Σ. πραγματοποίησε στο έργο του μια βαθιά και προσεκτική ανάλυση της ρωσικής κοινωνικής πραγματικότητας, αλλά με εργαλείο τη σάτιρα. Άλλα σημαντικά έργα του είναι τα: Αθώα διηγήματα (1857-59), Ιστορία μιας πολιτείας (1860-70), Οι άρχοντες της Τασκένδης (1869-72), Οι άρχοντες Γκολοβλιόφ (1875-80), Η αλλοτινή Πασεχόνιε (1887-89), Μύθοι (1880-85), καθώς και πλήθος διηγημάτων και μελετών. Το πλούσιο έργο του υπήρξε αστείρευτη πηγή φαντασίας και γλωσσικών ευρημάτων, με τα οποία ο Σ. αναδείχτηκε σε ανανεωτή της ρωσικής λογοτεχνίας του 19ου αι., καθώς ήταν ικανός να αντλήσει σε βάθος από τον απέραντο πλούτο της ρωσικής γλώσσας με πλήρη φιλολογική αυστηρότητα· χαρακτηρίστηκε επίσης από εμπνευσμένη ιστορική ανάλυση των προβλημάτων, δεν έγινε όμως εύκολα κατανοητό λόγω των λεπτών υπαινιγμών και της χρήσης μιας «αισώπειας γλώσσας», σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό του ίδιου του συγγραφέα, δηλαδή γλώσσας του μύθου απ’ όπου αναπηδά αυθόρμητα το ηθικό δίδαγμα, σε μια αλληγορία στην οποία ο αναγνώστης δεν κατορθώνει πάντα να εισχωρήσει. Τέλος, ο Σ. κατέλαβε επίσης περίοπτη θέση στην ιστορία του ρωσικού θεάτρου, κυρίως με το δραματικό έργο του Ο θάνατος του Παζούτσιν (1875) το οποίο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά μετά τον θάνατό του, το 1893.

Επιλογή έργων

• Μια μπερδεμένη υπόθεση (διήγημα, 1848)
• Επαρχιακά σκίτσα (διηγήματα και δοκίμια, 1856)
• Ο θάνατος του Παζούχιν (θέατρο, 1857)
• Η ιστορία μιας πόλης, 1870 - ελλην. μετάφραση Αντώνης Βογιάζος ("ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ")
• Κύριοι και κυρίες Πομπαντούρ, 1863-1874
• Οικογένεια Γκολοβλιόφ (μυθιστόρημα, 1880) - ελλην. μετάφραση Όλγα. Στράντζαλη ("ΕΞΑΝΤΑΣ")
• Σύγχρονο ειδύλλιο (διηγήματα, 1883)
• Πώς ένας μουζίκος έθρεψε δύο μανδαρίνους και άλλες ιστορίες - ελλην. μετάφραση Κυριάκος Σιμόπουλος ("ΘΕΜΕΛΙΟ")