ΥΠΟΘΕΣΗ Ο Γιούγκερμαν υπηρετούσε στο ρωσικό στρατό ως ίλαρχος(μάλιστα γνώρισε και τον άλλον ήρωα του τον Συνταγματάρχη Λιάπκιν) κατά την εκστρατεία στην Ουκρανία ,και μετά τη Ρωσική επανάσταση αποφάσισε να έρθει ως πρόσφυγας και να ζήσει στην Ελλάδα. Έχοντας ρίξει μαύρη πέτρα στην πατρίδα του και στην οικογένειά του που του άφησε ανοιχτές πληγές. Έχοντας στην πλάτη του φόνο ,κλοπή ,μια γυναίκα που τη μοιραζόταν μ’έναν ανθυπολοχαγό (και με τον οποίο νέμονταν και την πατρότητα δυο παιδιών) ,δαιμόνιος και αδίστακτος ,μπαίνει βαθιά στον υπόκοσμο (ναρκωτικά ,πορνεία ,απατεωνιές) ,γλεντώντας και πίνοντας μέχρι ορίων. Με την εξυπνάδα του ωστόσο ,σιγά σιγά κοινωνικοποιείται ,ανέρχεται κοινωνικά ,γίνεται <<πολιτισμένος>> ,Ευρωπαίος ,αποκτά σημαντική διοικητική θέση στην τράπεζα και μαζί με την κοινωνική άνοδο ,πλούτο και γόητρο. Μέσα από αυτό το πέρασμα από τα κοινωνικά στρώματα ζωγραφίζεται η ελληνική κοινωνία ,

6. βασικά η αστική ζωή από τη δεκαετία του ’20 και μετά. Βλέπουμε την επιρροή που ασκεί στην αμοραλιστική και τυχοδιωκτική του φύση η ποιητική ιδιοσυγκρασία του φίλου και συναδέλφου του Καραμάνου ,με τον οποίο πλέκεται ένα μικρό δράμα . Το κείμενο επικεντρώνεται στην αγάπη του με τη Βούλα .Η Βούλα παρόλο τις δυσκολίες και που ήταν άνθρωπος του υποκόσμου ο Βάσιας τον αγάπησε και αφοσιώθηκε σε αυτόν ολοκληρωτικά. Στην πορεία του μυθιστορήματος : παρατηρούμε πως η μητέρα του Γιούγκερμαν και η ποθητή Ντίνα ,η αγνή Βούλα αλλά και άλλες δευτερεύουσες γυναικείες μορφές ,στοιχειώνουν τον ήρωα και τον οδηγούν στην ωρίμανση .