Νεοελληνική πεζογραφία - Διήγημα [DDC: 889.3] 

Πεζογράφος και δημοσιογράφος, εκπρόσωπος του ηθογραφικού διηγήματος, ο Ιωάννης Κονδυλάκης περιγράφει με μοναδικό τρόπο την ιστορία ενός μορφωμένου ανθρώπου, που αναλαμβάνει τυχαία και με ελαφρά τη καρδία το ρόλο του δασκάλου σε ένα ορεινό χωριό της Κρήτης. Κύριο μέλημά του, πρωταρχικά, είναι το κυνήγι στα κοντινά δάση της περιοχής, στη συνέχεια όμως τον κερδίζει εξ ολοκλήρου το επάγγελμά του. 

Ένα βιβλίο στο οποίο, με χιουμοριστικό τρόπο, διαφαίνονται τα πρώτα σημάδια της παιδαγωγικής μεθόδου που εφαρμόστηκε στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος. 

Η αγάπη του συγγραφέα για την Κρήτη και τους ανθρώπους της αποκαλύπτεται και από τα ίδια του τα λόγια: "Δεν γνωρίζω μήπως με παρασύρει πολύ η αγάπη μου προς αυτόν τον τόπον, αλλ' είναι βέβαιον ότι κανείς έπαινος δεν μου φαίνεται υπερβολικός."