"Το Συναξάρι Αντρέα Κορδοπάτη" είχε πρωτοδημοσιευτεί στο περιοδικό "Ταχυδρόμος" το 1964, αλλά εκδόθηκε σε βιβλίο το 1972 από τις εκδόσεις "Κέδρος". Ήταν μια σύντομη νουβέλα, γραμμένη με τη μορφή χρονικού [...]. 

Στο βιβλίο, ένας απλοϊκός και αγράμματος χωρικός από την Πελοπόννησο εξιστορούσε τις αγωνιώδεις προσπάθειες του να μεταναστεύσει στην Αμερική, και μετά, τις περιπέτειες του εκεί ως λαθρομετανάστη. [...] Η κριτική εξήρε την απουσία συγκινησιακά φορτισμένων περιγραφών, την ακραία αποστασιοποίηση του συγγραφέα, τις δυνατότητες του ανάγνωσης των μαρτυριών. Ο Απόστολος Σαχίνης είχε γράψει για τον Θανάση Βαλτινό: "Η λιτότητα και η πυκνότητα στην έκφραση, η συγκέντρωση του ενδιαφέροντος του συγγραφέα στο ουσιώδες, η επιγραμματικότητα και η τηλεγραφική, θα έλεγε κανείς, διατύπωση, θυμίζουν κάπως Μακρυγιάννη καθώς και τον Ηλία Βενέζη του Νούμερου 31328 [...]".