"Για μιαν ακόμη φορά, η έμπειρη Δ.Σ. κατάφερε να ζωγραφίσει μια πλατιά κοινωνική τοιχογραφία. Είναι ανάγλυφη η δεκαετία του '55-'65, μ' επί-κεντρο ένα νέο που "γεννήθηκε μέσα στον πόλεμο του '40" και γύρω του οικογενειακούς και άλλους "κύκλους", αντιπροσωπευτικούς της Δεξιάς και της Αριστεράς, των μικροαστών και των μικρομεσαίων, του "λούμπεν" και της "υψηλής Κοινωνίας", των εργαζόμενων και των εμπόρων και των "κουλτουριάρηδων". Επάλληλοι ταξικοί "κόσμοι" στροβιλίζονται γύρω από τον ασχημάτιστο νέο, τον ορφανό Άρη, που, περνώντας ανάμεσα τους κι αφήνοντας κάθε τόσο κομμάτια απ' τα φτερά της αθωότητας του, θα βιώσει όλη την κλίμακα της διαλεκτικής των αισθημάτων ώς την ανθρώπινη -και πολιτική και κοινωνική- ωρίμανση. [...]