(1892-1896) Η Αλεξανδριανή και η Ελπίδα, συμμαθήτριες στο Διδασκαλείο του Αρσακείου, βρίσκουν η μία στην άλλη ένα κομμάτι του εαυτού τους και μια μεγάλη φιλία σημαδεύει τη ζωή τους. Τις ενώνει το κοινό πάθος για γνώση, αλλά και η λαχτάρα να "ζήσουν" και να "δώσουν", να γίνουν δασκάλες και να προωθήσουν τα ιδανικά του ελληνισμού. 

Ζουν τέσσερα χρόνια με συγκλονιστικές αλλαγές, με γεγονότα σημαντικά για τις ίδιες, τις οικογένειές τους, την Ελλάδα, στο ιστορικό πλαίσιο της αναβίωσης των Ολυμπιακών αγώνων, που τις συναρπάζουν. Η Αλεξανδριανή από το Παρίσι, η Ελπίδα από την Αθήνα θα βιώσουν με δυναμισμό αυτό το μεγάλο, θαυμαστό συμβάν. 

Τελικά, η ίδια η ζωή, που γράφει το σενάριο της ιστορίας με συγκίνηση, χιούμορ και απρόοπτα που κόβουν την ανάσα, τους γνέφει πως, όσο απρόβλεπτα κι αν έρχονται τα πράγματα, μπορούν πάντα να λένε καλημέρα στην ελπίδα.