Ο Γιούλιους (Ιούλιος) Φούτσικ -εθνικός ήρωας της Τσεχοσλοβακίας- γεννήθηκε το 1903 στην Πράγα. Επηρεάστηκε από την Οκτωβριανή Επανάσταση και σε νεαρή ηλικία εντάχθηκε στο Κομμουνιστικό κόμμα. Συγγραφέας, κριτικός και δημοσιογράφος, από το Φλεβάρη του 1941 ήταν μέλος της παράνομης Κεντρικής Επιτροπής και καθοδηγούσε τις παράνομες εκδόσεις του κόμματος. Συνελήφθη από την Γκεστάπο στις 24 Απρίλη 1942 στην Πράγα και στις 8 Σεπτέμβρη του 1943, δολοφονήθηκε στις φυλακές του Βερολίνου. Στο διάστημα της φυλάκισής του και μέχρι να εκτελεστεί, υπέστη φριχτά βασανιστήρια, όμως βρήκε την ψυχική δύναμη και τον τρόπο να γράψει αυτό το συγκλονιστικό βιβλίο, που μεταφράστηκε και κυκλοφόρησε σε περισσότερες από 70 χώρες. «Στην Ελλάδα ο Φούτσικ δεν μας είναι γνωστός, όπως άλλωστε και στη χώρα του δεν πρόλαβε να γίνει γνωστός όσο ζούσε. Γιατί εκτός από την εφημερίδα «Ρούντε Πράβο» που διηύθυνε, δημοσίευσε πολλά άρθρα πάνω σε λογοτεχνικά και θεατρικά θέματα, κριτικές, ανταποκρίσεις, όμως κύριο λογοτεχνικό έργο δεν πρόφτασε να δημοσιεύσει. Τον πρόφτασε ο θάνατος από τις σφαίρες στο εκτελεστικό απόσπασμα των ναζί καταχτητών. Όμως μας είναι άγνωστος όσο και ο Άγνωστος Στρατιώτης μας, όσο και οι Άγνωστοι όλων των λαών, δηλαδή σάρκα από τη σάρκα μας. Ανήκει στις χιλιάδες τους νέους απ’ όλες τις χώρες που οικοδομούν με το αίμα και το πνεύμα τους τη νέα Αναγέννηση της ανθρωπότητας. Και η Ελλάδα δεν έχει τους λιγότερους να παρατάξει στο διεθνές τιμητικό πεδίο. Ωστόσο αν στο πεδίο αυτό πέσανε πολλές χιλιάδες, λίγοι μπόρεσαν να κάνουν τέχνη τον ίδιο το θάνατό τους, και μάλιστα με τέτοια μορφή που να είναι στην ουσία ένας ύμνος για τη ζωή», γράφει στον πρόλογο του βιβλίου η μεταφράστριά του Έφη Πανσέληνου. Η γυναίκα του Φούτσικ, φυλακισμένη σε στρατόπεδο συγκέντρωσης των ναζί, που γλίτωσε μαζί με χιλιάδες άλλους από βέβαιο θάνατο γιατί οι φασίστες δεν πρόλαβαν λόγω της ήττας τους να τους εκτελέσουν, γράφει στην εισαγωγή του βιβλίου πως γράφτηκαν και διασώθηκαν τα χειρόγραφα: «Έμαθα ακόμα πως ο Ιούλιος Φούτσικ έγραψε μέσα στη φυλακή του Πάνκρακ. Τα μέσα να γράψει του τα έδωσε ο φύλακάς του ο Α. Κολίνσκι, κουβαλόντας του στο κελλί του χαρτί και μολύβι. Ο ίδιος έβγαλε κρυφά και τα χειρόγραφα φύλλο φύλλο. Συνάντησα το φύλακα αυτόν και συγκέντρωσα σιγά σιγά αυτά που έγραψε ο Ιούλιος Φούτσικ στο κελί του στο Πάνκρακ. Τα φύλλα αριθμημένα είχανε κρυφτεί σε διαφορετικά πρόσωπα και σε διαφορετικά μέρη. Τα συγκέντρωσα και τα παρουσιάζω σήμερα στον αναγνώστη. Αυτό είναι το τελευταίο έργο του Ιούλιου Φούτσικ».
|